Vandaag genieten we van een rustdag, boek lezen, muziek luisteren en voor de laatste keer naar de kapper voor een grondige scheerbeurt.
Van boven op de kruin tot onder de kin, helemaal glad voor de somma van 1 euro 20, het is niet te geloven, de kapperswinkel ziet er uit alsof hij de inquisitie nog heeft meegemaakt, maar het scheermes werd zowel voor het hoofd als voor de kin met Dettol onsmet en voorzien van een nieuw mesje, eerst een uitgebreide massage van de huid, ruim schuim er op en vervolgens met chirurgische precisie een rustige zorgvuldige dubbele scheerbeurt. Na de scheerbeurt nog een behandeling uit diverse flesjes en fris geurend en glad geschoren liepen we de wijde wereld weer in.
Vanaf vandaag houd ik het zelf wel bij met het mes, morgen (uiterlijk overmorgen) brengen we een bezoek aan Bodhnath.
Het kleurrijkst is dat tijdens Sagadawa, de uiteindelijke bedoeling, maar nadat we hierover geinformeerd hebben werd ons geadviseerd om toch een of twee dagen eerder te gaan (morgen of overmorgen) omdat je tijdens Sagadawa letterlijk en figuurlijk over de hoofden kan lopen. Omdat we hier weinig zin in hebben bij deze temperaturen kiezen we voor de weg van de geleidelijkheid en laten ons zachtjes in het diepe glijden.
Er zijn op alle dagen ruim voldoende mensen en monniken aanwezig om een behoorlijk beeld te krijgen van de feestelijkheden rond deze belangrijkste Tibetaanse Boeddhistische tempel buiten Tibet.
De camera is geduldig, wij ook, en er is nog genoeg ruimte op de geheugenkaart om dit beeld voorgoed mee naar huis te kunnen nemen.
Het leven is goed in Kathmandu, de zon schijnt, er is voldoende te eten en te drinken en de volgende staking begint pas op 28 mei, de dag dat wij weer in onze eigen achtertuin zitten.
Ik hou jullie op de hoogte van de vorderingen.
Groeten en tot morgen allemaal...
Hé Jan, fietsbeest!
BeantwoordenVerwijderenHeb helaas niet elke dag of week kunnen kijken en lezen waar jij en je maten zich allemaal mee bezig hebben gehouden. Feit is dat ik er nu WEL tijd voor vrij heb gemaakt en het hele epistel in één ruk heb uitgelezen. Wat een belevenissen! Geweldig!
Het is precies zoals je schrijft; je kunt er een tegenslag van maken maar ook jezelf schikken in je lot en er het beste van maken door het als een leermoment/ levensles te maken. Heerlijk zoals jij hier over schrijft, heb er al enorm veel spijt van dat ik zolang met het lezen heb gewacht. Je kunt het ook anders zien, ik heb alles in één keer gelezen. Ik moet zeggen, het leest als een jongensboek.
Keer op keer, ik heb het hier ook als ik lees over het Tibet van nu, wind ik me op over het totalitaire regime van de nergens mee rekening houdende gele mannetjes. Het lijkt me, zeker als je al zo lang met het plannen en voorbereiden van deze reis bezig bent, enorm frustrerend als er dan zo'n geel mannetje staat en jullie verteld dat je niet verder mag omdat er een stempel scheef staat of een handtekening ondersteboven.
Ondanks dat alles zal de vrijheid en het leeg kunnen maken van al je gedachten je geest juist weer vullen met al het moois dat je daar allemaal ziet en meemaakt. Jan, fijn mensch, ik geniet van je reisverhalen en beloof dat ik gewoon tijd vrij maak om ze, nu wel op tijd, te lezen.
Geniet nog van de dagen die je daar bent.
Groetsels en nog een goeie verdere reis.
Bertje.