Nepal...

Hier ben ik weer, de spullen zijn uitgepakt en gereorganiseerd. Ik had voornamelijk spullen voor Tibet bij me en dus een en ander in een van mijn plunjebalen gestopt die we hier in Hotel Ganesh Himal kunnen achterlaten.Wordt dus netjes voor gezorgd als wij aan het fietsen zijn...We gaan nog plannen maken waar we precies heen willen. VanuitKathmandu naar Delhi fietsen hebben we inmiddels uit het hoofd gezet, het is gewoon te warm en te vochtig. In plaats daarvan wilden we eens onderzoeken of we naar Sikkem kunnen, een meerdaagse tour die erg mooi schijnt te zijn.Hier in het hotel komen we allerlei nationaliteiten tegen, een Keniaan, Nieuw Zeelanders, Australiers, Amerikanen en Engelsen.Van iedereen horen we dat Tibet " out of bounds" is en dat je er alleen georganiseerd door kan, dit houdt in: Strakke regie van de gele mannetjes en geen enkel contact met de bevolking. Bovendien is de hele route inmiddels geasfalteerd, kunnen ze sneller met troepen bij de buitengrenzen komen. De nomaden zijn netjes in Compounds opgesloten en op deze manierhebben de gele mannetjes vrij spel in Tibet. Alle banen in het tourisme zijn van de Tibetanen afgenomen en in handen van andermaal die gele mannetjes.De teleurstelling van het missen van het "hoogst haalbare" beperkt zich nu nog tot een verwijzing naar de fietshoogte.Geen van ons had zin om volgens een strak schema over de hoogvlakte gejaagd te worden, zonder tjd om eens om je heen te kijken en contact met de bevolking te hebben.Ook het censuurvrije internetten is een verademing...