dinsdag 11 mei 2010

Gefietst!!!


Hallo Allemaal...


Hier een berichtje uit Pokhara, aan de voet van de Annapurna. Zal vast een geweldig gezicht zijn zo'n 8000-er, alleen zou het deze reis niet zijn als het niet bewolkt was... Geweldig!! Het is de bedoeling hier nog te gaan wandelen in de omgeving, dus ik hoop dat het er nog van komt. De trip naar hier was een even mooie als vermoeiende. We hebben een stuk gefietst, totdat het donker werd en we door het constant drukke verkeer bijna van de weg werden gereden. Wie denkt dat de Japanners Kamikazes hebben uitgevonden; ik heb nieuws voor jullie, dat werd hier gedaan door de bus- en vrachtwagenchauffeurs. In het kader van "If you can't beat 'em, join 'em" hebben we bij een benzinestation een vrachtauto geconfisceerd om ons naar Muglin te brengen. Een helse rit van twee uur volgde en uiteindelijk arriveerden we in een plaatsje dat makkelijk kan figureren in een film van Mel Gubson, het was een soort van "Living Rectum"... Hier voor 1 euro 50 per persoon een "hotelkamer gehuurd en de nacht doorgebracht op een soort strijkplank (net zo hard en net zo smal) Geen oog duchtgedaan van de voorbij razende vrachtauto's die om het hardst toeteren, nacht of geen nacht. Nadat we waren opgestaan hebben we er voor gekozen om de opspelende longen van Hans niet te tergen en de bus te nemen van Muglin naar Pokhara, het laatste stuk kostte 1 euro 50 per persoon, inclusief fiets die gewoon bovenop de bus mee gingen. We zaten tussen de plaatselijke bevolking die kennelijk net zo stonken als wij, want niemand trok zijn neus op. In Pokhara aangekomen vonden we al snel een knap hotel, keurige kamers, douche (ook lekker na twee dagen onafgebroken in de hitte en het stof) a raison van 4 euro per persoon per nacht. Leeglopen doe je hier dus niet zo snel... Hans stelde ons voor dat Marcel en ik maar terug moesten fietsen naar Kathmandu, hij gaf aan dit niet te kunnen, hij heeft erg veel last van zijn bronchitis, iets wat in Tibet minder zou moeten zijn, omdat de lucht daar veel schoner is en er minder stof en roet in de lucht zit. Dit klinkt Marcel en mij als muziek in de oren, omdat we dan tenminste flink op de pedalen kunnen, iets waar we erg naar uitkijken..

Zo zie je maar, als alles mis lijkt te gaan, gaat uiteindelijk de zon toch weer schijnen. Wedden dat we de Annapurna ook nog te zien krijgen?


Groeten en tot de volgende blog...

4 opmerkingen:

  1. always look on the bright side of life haha.
    ik weet zeker dat het goed gaat komen.
    enjoy!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. heb even geduurd maar toch een berichtje.Ik begrijp dat je meer in overleven zit dan an het fietsen. blijf heel en beleef het niet ondergaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Jan leuk weer wat te horen ik lees dat julie gelukkig toch aan het fietsen zijn ook al is het verkeer daar een chaos. wat een avontuu helemaal geweldig foto's zullen alles nogmaals vertellen.
    Groet Hans de Groot

    Jan, dit kost hem een half uur (dit getik) zijn tong half eruit van inspanning om de betreffende toetsen te vinden. Ha ha, maar hij doet het wel. Gr tineke

    BeantwoordenVerwijderen
  4. He Zwa!
    Wat een avonturen zeg! Spel zonder grensen kan je het beter noemen. Het zal wennen zijn thuis weer al die luxe te hebben. Neem het er nog van de laatste week!
    Groeten Rene

    BeantwoordenVerwijderen