zondag 23 mei 2010

Bezoek aan Bouddhanath...



Gezien het weer, de dag begon niet smoorheet, besloten we het spreekwoordelijke ijzer maar te smeden als het (deze keer gelukkig niet te) heet is.

Na een rustige start van de dag (de knoken hebben al genoeg geleden) en een ontbijtje bij de Weizen-Bakery, bonden we de schoenen onder en behangen met zonwerende middelen (die Koperen Ploert kwam gemeen glimlachend toch nog tevoorschijn) togen we in de richting van dit immense eerbetoon aan Bouddha.

Uiteraard zijn we de zorgvuldig door Nikon en Canon geslepen objectieven met daarachter de opslagmedia niet vergeten.

Je zou kunnen zeggen dat we er weer aardig als de welbekende toeristen bijliepen, maar ja om op te gaan tussen de lokalen missen we zowel de kleur als de (geringe) lengte, dus dan maar het diepe in en weer de diverse verkopers onderweg van je afslaan...
De taxirit was met de oudste en krakkemikkigste taxi van heel Kathmandu, iedere keer als de rit stationair draaien van de motor vroeg (en dat waren heel wat keren in die nauwe straatjes), sloeg de motor af.
De chauffeur mag in Nederland volgens mij niet eens op een bromfiets rijden, het was een klein soort Suzuki Alto'tje en hij keek bijna onder het stuur door.
Ook kon je merken dat hij vrij laag in de pikorde der taxi-chauffeurs staat, want hij liet zich voortdurend de kaas van het brood eten.
Desondanks kwamen we ongeschonden aan bij de Buddhanath en daar vielen we met de neus in de boter(-lampjes).
Prachtige schouwspelen hebben we er gezien en ook de nodige mooie foto's gemaakt.
Buddhanath is de grootste Stupa buiten Tibet en is hier gebouwd door Songtsen Gampo, de toenmalige koning van Tibet. Hij bouwde deze Stupa zodat de Tibetaanse handelaren hun reis konden (laten) zegenen op weg terug van Kathmandu naar Lhasa.
Op deze manier is de cirkel bijna weer rond, we konden echter hiervandaan niet naar Lhasa.
Zoals bekend steken de Chinezen daar de nodige stokjes voor.
We hebben het vullen en branden van de boterlampjes gezien, een groep reciterende Monniken en Prosternerende mensen die hun ronde rond de Stupa volmaakten door iedere keer hun lichaamslengte gebruiken om de Stupa te "circumnavigeren".
Nadat we op een hoger gelegen punt ons diner hadden genuttigd, met een schitterend uitzicht op dit prachtige schouwspel, honderden monniken en mensen die hun rondes met de klok mee lopen, liefst 108 keer, want dat is een magisch getal voor Tibetaanse en Nepalese Boeddhisten.
Terug hadden we een betrouwbaarder combinatie van Taxi en Chauffeur en konden we nog even wat avondfoto's van wat winkeltjes en Kathmandu maken.
Gelukkig waren we op tijd terug in het hotel, want we kregen een voorproefje van de Moesson, wat een geweldige harde bui! Een douche wil niet harder dan dat het hier regent...
Morgen weer een tripje te voet naar Durbar Square en in de avond nog even proberen wat avondplaten te schieten.
Tot de volgende blog, geniet daar van het mooie weer...

1 opmerking:

  1. Hoi Jan,

    Het blijft boeiend ook als je te voet bezig bent.Ik neem aan dat jij ook die 108 rondjes hebt gelopen?

    Groetjes Ben Buijs

    BeantwoordenVerwijderen